Evolucioni i pandemisë në Indi mund të mos ketë dhënë mësime të përshtatshme për bashkësinë ndërkombëtare. Ndoshta fokusi nuk ka qenë në faktin se evolucioni i pakontrollueshëm i pandemisë kudo në botë është shkak për shqetësim global, pasi nuk mund të izolohet lehtë. Ai gjithashtu na mësoi se shpërndarja e drejtë e vaksinave në të gjithë botën mund të jetë mënyra për të vënë infeksionin nën kontroll.
Ndërsa mutacioni Delta përhapet me shpejtësi dhe prek lirinë që vendet kanë fituar me “shpatën” e tyre, shumë vende kanë njoftuar planet për të filluar shpërndarjen e vaksinave përforcuese.
Qëllimi përfundimtar i këtyre vendeve, i cili përfshin Shtetet e Bashkuara dhe vendet e Bashkimit Evropian, është të ndërtojnë imunitet më të madh kundër mutacionit. Izraeli është bërë kombi i parë që ka ofruar një dozë të tretë të vaksinës Pfizer për njerëzit mbi 30-vjeç në javët e fundit. Në të njëjtën kohë, shumica e popullsisë së botës nuk e ka marrë ende dozën e parë të vaksinës.
Qeveritë kanë një qëllim kryesor për të mbrojtur qytetarët e tyre, dhe kjo është pikërisht ajo që vendet më të pasura janë përpjekur të bëjnë gjatë pandemisë.
Sidoqoftë, përpjekja për të marrë vaksina përforcuese para se të gjitha vendet të kenë mbuluar fazën e parë të vaksinimit do të minojnë përpjekjet për të kufizuar përhapjen e virusit. Ndërsa vendet më të pasura përsërisin gabimet e tyre të së kaluarës, vendimet e tyre për një dozë të tretë të mundshme vaksinimi kanë rikthyer rrezikun e një valë nacionalizmi vaksinimi.
Deri më tani, vendet me të ardhurat më të larta bazë kanë tejkaluar pjesën tjetër në fushën e shpërndarjes së vaksinave, pasi kanë arritur të marrin një tepricë të konsiderueshme këstesh. Edhe pse e rëndësishme për popullsinë e tyre, kjo i ka vënë vendet me të ardhura të ulëta në një pozitë të vështirë, të cilat nuk mund të ofrojnë këste të shumta.
Vende të tilla si Shtetet e Bashkuara, Britania e Madhe dhe Izraeli kanë arritur të vaksinojnë përkatësisht 51%, 61% dhe 63% të popullsisë së tyre, gjë që dëshmon se qeveritë e tyre mund të sigurojnë sigurinë themelore për qytetarët e tyre. Pikërisht për shkak se vendet si ato të përmendura më sipër kanë arritur të tejkalojnë nevojat e tyre, vendet e tjera janë në fund të tregut të vaksinave. 1/3 e popullsisë së botës ka marrë dozën e parë të vaksinës.
Organizata Botërore e Shëndetit ka bërë thirrje për një zgjatje të shpërndarjes së vaksinave përforcuese deri në fund të shtatorit. Ky perceptim nënkupton në mënyrë të nënkuptuar se çdo dozë përforcuese për disa mund të jetë doza e parë për disa të tjerë. Edhe pse industria e vaksinave ka evoluar me shpejtësi gjatë pandemisë, ende nuk ka doza të mjaftueshme për të gjithë. Shkencëtarët kanë vlerësuar se do të nevojiten 11 miliardë doza për të vaksinuar vetëm 70% të popullsisë së botës. Me këtë, bashkësia ndërkombëtare do të duhet të presë të paktën deri në vitin 2023.
Përgjigja e pyetjes “kush do të ketë përparësi?” në atë që ka të bëjë me shpërndarjen e vaksinave është e vështirë. Pikëpamja e SHBA është e qartë: vendet më të pasura nuk kanë pse të zgjedhin midis plotësimit të nevojave të qytetarëve të tyre, pasi së shpejti do të ketë mjaft vaksina për të përmbushur nevojat e popullsisë së botës. Për ta, përparësia është mbrojtja e qytetarëve të tyre dhe këstet e ndihmës nuk do të jenë zgjidhja e vetme për mbrojtje tërësore.
Nëse duam të synojmë fundin e pandemisë, përparësia duhet të jetë ndalimi i valës së transmetimit ndërkombëtar. Kjo do të bëhet kryesisht nga transferimi më i shpejtë i dozave të para dhe të dyta në të gjithë globin, sesa nga shpërndarja e dozave përforcuese. Nëse ndiqet modeli i dytë, thjesht mund të jetë vonë për të trajtuar problemin siç duhet me një zgjidhje të përkohshme që do të përkeqësojë pandeminë.
