Statuja e Lirisë, e cila ka një gjatësi prej 305 metrash dhe që ndodhet në New York Harbor, është një nga simbolet më të njohura të Amerikës.
Ajo ka frymëzuar kopje të panumërta e suveniresh dhe po ashtu është bërë pjesë e posterave të ndryshme të cilat janë bërë të preferuara në mbarë botën. Po ashtu ka edhe suvenire edhe filma që janë xhiruar me pamje të saj në sfond apo edhe këngë të tilla.
Por statuja që njihet në mbarë botën ka kaluar nëpër një udhëtim të çuditshëm dhe po ashtu ka krijuar edhe ikona të rëndësishme për njerëzit.
Ajo u konceptua nga një skulptor francez, Frédéric Auguste Bartholdi, i cili kurrë nuk kishte qenë në Shtetet e Bashkuara para se të arrinte në vitin 1871 me shpresën e bindjes së amerikanëve për të mbështetur ëndrrën e tij për ndërtimin e një statujë monumentale.
“Laboulaye ishte një admirues shumë i madh i Shteteve të Bashkuara”, thotë historiani Alan Kraut i Universitetit Amerikan në një podcast.
“Ngritja e pishtarit”, e krijuar për Muzeun e Statujës së Lirisë. “Ai ishte veçanërisht i ngazëllyer për rezultatin e Luftës Civile Amerikane, emancipimin e 4 milionë skllevërve dhe gjithashtu marrëdhënien e gjatë që Shtetet e Bashkuara kishin pasur me Francën”.
Në 1875, Laboulaye formoi Bashkimin Franco-Amerikan për të mbledhur 250,000 dollarë për të financuar krijimin e statujës së Bartholdi.
Ideja ishte që amerikanët, nga ana tjetër, të grumbullonin para për bazën e statujës. Në 1880, Komiteti Amerikan për Statujën e Lirisë ngriti para për ndërtimin e piedestales së statujës duke shitur modele të vogla, suvenire të statujës së planifikuar, e cila shkonte nga 1 $ deri në 5 $ për një version më të lartë, të cilat u treguan përmes një fushate mbarëkombëtare.
Përpjekja çoi në përhapjen e statujave të lirisë në të gjithë Shtetet e Bashkuara dhe në botë dhe ndihmoi në krijimin e statujës në imagjinatën publike si një simbol të Amerikës.
