Vendimi i Gjykatës Kushtetuese mbi çështjen e Teatrit Kombëtar, ishte dje kryefjala e mediave, juristëve e politikanëve, ndërsa fitoren e shpalli dhe kryebashkiaku i Tiranës Erion Veliaj, i cili tha se Kushtetuesja e legjitimoi shembjen e godinës. Mirëpo, juristi Ylli Manjani, shprehet se pika 4, për të cilën shpall fitoren Veliajt, ajo e vendimit të Këshillit Bashkiak, nuk është kompetencë e Gjykatës Kushtetuese dhe me shumë mundësi, kjo është dhe arsyeja se pse Gjykata nuk e ka shfuqizuar.
Me shumë mundësi kjo çështje do të duhet të shqyrtohet në një gjykatë administrative, ndërkohë që Kushtetuesja ka rrëzuar ligjin special Fusha, si dhe e ka hequr pronësinë e truallit të Teatrit nga Bashkia e Tiranës. Manjani shkruan mes të tjerave: Praktikisht, Erioni në bazë të këtij vendimi duhet të kthejë mbrapsht me inventar të rregullt godinën e Teatrit. Nëse këtë godinë nuk e ka, do t’i duhet ta gjejë ose ta paguajë tullë për tullë. Ka vetëm një shanc t’i shpëtojë kësaj përgjegjësie, nëse dikush në qeveri ja firmos marrjen në dorëzim pa inventar. Në këtë rast ky që firmos merr përgjegjësinë e Erionit.
Postimi i plotë i Manjanit:
Disa miq, bazuar në një deklaratë “fitoreje” të Erion Velisë, më kërkojnë mendim shtesë nga sa shkrova më parë, për vendimin e sotëm të Gjykatës Kushtetuese. Nuk kam ndërmend të sqaroj deliret e Erion Velisë, as të pastroj zhulin mediatik që hedh ai për të ngatërruar opinionin publik me copëza fjalish që shkëputen nga një vendim ende i cunguar i Gjykatës. Por miqtë e mi, jo të paktë që më shkruajnë në lidhje me pikën 4 të atij vendimi, i ftoj të kuptojnë se:
Duhet të presim arsyetimin për të kuptuar plotësisht llogjikën e vendimit, ku përfshihet edhe ajo pika 4. Kjo do ishte më korrekte. Megjithatë pika 4, thotë se gjykata ka rrëzuar kërkesën, pra nuk e ka gjykuar pjesën se kushtetutshmërisë së vendimit të këshillit bashkiak. Ndoshta nuk ka gjetur arsye kushtetuese. Ndoshta kjo çështje nuk ishte kompencë e gjykatës kushtetetuese (unë besoj se kjo është arsyeja). Por kjo nuk do të thotë se vendimi i marre nga ai këshill është i ligjshëm. Debati ligjor mbi ligjshmërinë e një vendimi këshilli bëhet gjykatën Administrative, pse jo edhe në Gjykatën Penale, por jo në atë Kushtetuese. Por gjykata Kushtetuese ka thënë se ligji për ndërtimin e teatrit me PPP, transferimi i godinës në bashki janë ANTI KUSHTETUESE. Pra kalimi i teatrit te Bashkia është nul. Dhe këshilli bashkiak dhe Erioni ndjehen të “ligjshëm” se kanë shëmbur një godinë që nuk i takonte atyre për ta bërë?! Nëse këtë e quan fitore, e gëzoftë! Por pas qafe e ka.
Praktikisht, Erioni në bazë të këtij vendimi duhet të kthejë mbrapsht me inventar të rregullt godinën e Teatrit. Nëse këtë godinë nuk e ka, do t’i duhet ta gjejë ose ta paguajë tullë për tullë. Ka vetëm një shanc t’i shpëtojë kësaj përgjegjësie, nëse dikush në qeveri ja firmos marrjen në dorëzim pa inventar. Në këtë rast ky që firmos merr përgjegjësinë e Erionit. Gjykata i ka thënë Erionit që atë projektin që miratoi fët e fët në KKT, t’i pijë lëngun. Nëse nuk mjafton kaq, për të kuptuar se “fitorja” e Erionit është si hapja e negociatave të padronit të tij, nuk e di ç’tu them më shumë. Por, ju lutem përpiquni të kuptoni se Gjykata Kushtetuese nuk ka detyra as të shembë e as të ndërtojë godina; as të fusë njeri në burg; as të bëjë punën e gjykatave të tjera në vend. Këtu, në kushtetuese pra, flitet për gjykim kushtetues me dy objekte: kushtetushmërinë e normave, pra jo akteve individuale dhe, mosmarrëveshjet ndërmjet pushteteve. Kaq sa ka vendosur ka bërë shumë, po të kemi në konsideratë se kërkesa ka qenë vetëm për ligjin e koncensionit (ligji Fusha). E përsëris: prisni vendimin e zbardhur. Lerini deklaratat delirante që dalin nga goja e tharë nga sikleti. Ky është fiks rasti ku dardha e ka bishtin pas…
