Nga Lutfi Devishi
Ndërkohë që po numëronte turistët e huaj në Sarandë, Kiko po mendonte për pesimistët dhe optimistët e Shqipërisë.
Në këtë vend njerëzit shohin bardh e zi! Mungon pjesa gri! Këtu ose duhen për vdekje ose urrehen për vdekje.
Mungon pjesa racionale.
Si mundet që njerëzit të shohin vetëm zi?!
Pse shohin vetëm anët negative?
Është e vërtetë se në Shqipëri
Është ulur numri i lindjeve
Është ulur numri i banorëve
Është ulur numri i nxënësve
Është ulur numri i studentëve
Është ulur numri i shkollave
Është ulur numri i mjekëve
Është ulur çmimi i kg të kanabisit
Është ulur importi i cigareve
Është ulur çmimi i kokainës
Është ulur numri i gjykatave dhe prokurorive
Por duhen parë edhe rritjet dhe arritjet e vendit.
Pse nuk shohin edhe këndvështrimin e optimistet që shohin (a)rritjet e mëdha në Shqipëri?
Është rritur çmimi apartmenteve
Është rritur çmimi frutave dhe ushqimeve
Është rritur importi i bananeve
Është rritur numri i burgjeve
Është rritur numri i pensionistëve që punojnë
Është rritur numri i punonjësve të huaj
Është rritur numri i pjesëmarrësve në kurset e gjermanishtes
Është rritur numri i investitorëve strategjikë.
Janë rritur taksat
Dhe mbi të gjitha…
Është rritur rroga e zyrtarëve dhe deputetëve! Është dyfishuar paga e patronazhistëve!
Pra vendi ka zhvillim të ekuilibruar diku me ulje e diku me rritje. E tillë është jeta!
Një turist që po mbllaçiste banane pyet Kikon për dallimin mes pesimistëve dhe optimistëve në Shqipëri. Pesimistët në Shqipërisë, iu përgjigj Kiko, thonë se nuk ka ku shkon më keq, por optimistet mendojnë të kundërtën, ata thonë se ka ku shkon edhe më keq!
