Ske përse qan miku im, unë të thirra plot herë në mbrojtje të qytetit, por ti mendoje vetëm për shtëpinë tënde!
Me doli fryma duke të thirrë të vije në mbrojtje të Teatrit, banorëve të Astirit, banorëve të Shkozës, atyre të stacionit të trenit, por ti ishe i qetë që fadromat nuk ishin për shtëpinë tënde.
Të kërkova të dilje në protestë për liri, kundër rregjimit e kundër pseudo-opozitës, për vete e për Familjen tënde, por ti qëndrove indiferent mik!
Solidariteti mes të gjallëve është detyrë tokësore e hyjnore, e vetmja rrugë për të përballuar fatkeqësitë nga natyra apo nga pushtuesi.
Ti miku im hezitove të ishe solidar me mua kur kryeministri i vendit më linçoi publikisht, më nxori në rrugë, vetëm sepse kërkova të shpëtoheshin më shumë jetë shqiptarësh, ti hezitove të ishe solidar me bashkëqytetarët e tu, kur tentakulat e rregjimit ju shkulën brinjet atyre, ndaj dhe sot i dashur mik je vetëm!
Më e pafalshmja, kur Artan Lame të paralajmëroi për shembjen e shtëpisë, disa ditë para 25 prillit, ti e shpërbleve duke i dhënë voten, që t’ja mundësojë mënxyrën ndaj vetes!
Arrin ta mendosh se nëqoftëde do ishim të gjithë bashkë, NE POPULLI, nuk do t’i kishim lejuar këmishëzinjtë të preknin Teatrin, shtëpitë e Astirit, Shkozës dhe …. nuk do kishin asnjë shanc të preknin shtëpinë tënde??
Tani pse qan????
