Nga Agim Xhafka
Ndërsa Edi Rama në televizion gënjente me syrin pishë se, u rritën eksportet dhe u zbukurua jeta e shqiptarëve në whatsapp më erdhi një mesazh:
-Sapo zbrita në Ancona, bashkë me çunat, gruan dhe vajzën. Të përshëndes. Bajrami.
Nuk e kam shok të ngushtë, as mik të vjetër. U njohëm dy muajt e fundit në një librari. Unë për të blerë një libër, ai për një zgjidhje interesante me librashitësin. Merrte botime me qira.
Duket si çudi, por nga që ishte pa punë zgjidhte atë që i pëlqente, e paguante me çmim të plotë e pasi e lexonte e kthente të padëmtuar. Atëherë shitësi i kthente paret, mbante veç 100 lekë të reja. Kaq ishte qiraja.
Në një nga ato ditë u ulëm te një kafe pranë. Më tha qe nga Dukati, u shënjua familje ballistësh në diktaturë dhe ashtu u trajtua vite e vite e vite. Vuajti për shkollim, për punë,por dhe për martesë. Tamam si shprehja, donim të tjera, na donin të tjera, u martuam me të tjera, qeshte ai. I ra bretku në kooperativë. Më pas erdhi përmbysja e Bajrami ia nisi shkollës.
U bë ekonomist dhe filloi punë në bankë. U rritën fëmijët. Çunat nuk i la të iknin jashtë. Po bënin ca punë në qytet. Me mundim, por fitonin diçka. Më tej erdhën bijtë e komunistëve. I hoqën nga puna. Bajramin të parin, pastaj gjoba biznesit të çunave. Luftë pa rreshtur si nazizmi hebrenjve dikur.
U përpëlit ca vite, ashtu duke punuar me orë e ditë deri sa i dha zgjidhje. Një motra e vet në Napoli ia gjeti anën t’u nxirrte leje pune të gjithëve. E nuk e bëri dysh. Hipi në traget, iku si familje.
-Do kujtoj Çajld Haroldin, – më tha, – Kur të jem larg brigjeve do recitoj si ai. Asgjë nuk më bën të kthehem më.
Dje u largua një familje komplet. E braktisi atdheun. Fluturoi për bukën e gojës. Të tjera po presin varg, si hudhrat lidhur në spango. Faji i vetëm: ‘Nuk ishin mbështetës të qeverisë. Ishin kundërshtarë të komunizmit dje dhe të neokomunistëve sot’.
Ikja e Bajramit më lëndoi. Se ishte i vuajtur, i ditur, punëtor dhe ne si shoqëri qemë në borxh ndaj tij. Mesazhi që la;dhimbja. Ngrita kokën atë çast e në tv lexova: ‘Ulet rritja ekonomike. Nga 4% shkon në 2,2%”. Ka vite që s’na ngrihet dmth, po të përdor një zhargon të Ramës. As borxhet nuk do të shlyejmë dot me kaq zhvillim. Mbase nesër të gjithë do i bashkohemi Bajramit. Në atdhe do të ngelet veç Rama ndoshta dhe Spiropali. E do të ndjehen keq. Shumë keq. Se nuk do të kenë kë të shajnë, kë të grabisin e për kë të shpifin. A do të jetojnë dot ashtu?!
Paç fat, Bajram! T’u bëftë e bardhë çdo ditë!
